Het Vijfpartijenkunduzwandelganglenteakkoord

Kunduzakkoord, wandelgangenakkoord, vijfpartijenakkoord of toch het Lenteakkoord? Over de naam van het akkoord zijn ze, CDA, ChristenUnie, VVD, D66 en GroenLinks  het nog niet eens geworden, maar over de inhoud van het akkoord wel. Hoe zat het eigenlijk, dat akkoord? Wat is er voorafgaand dat akkoord ook alweer gebeurd en hoe is het akkoord tot stand gekomen? En wat vindt Nederland ervan? Hier volgt onze opinie over het akkoord. Om het artikel overzichtelijk te houden, kies ik ervoor om het akkoord de naam 'Lenteakkoord' te geven. Dit is tevens de naam die minister van financiën Jan-Kees de Jager (CDA) het liefst aan het akkoord geeft.

Voor we ingaan op het Lenteakkoord is het handig om te weten wat er zich allemaal vóór het akkoord heeft afgespeeld. Het begin lag bij het Catshuisberaad. Tijdens het Catshuisberaad zouden CDA, VVD en gedoogpartner PVV samen plannen en afspraken maken over bezuinigingsmaatregelen die in Nederland getroffen moeten worden. Deze bezuinigingen zijn nodig omdat de Nederlandse staatsschuld steeds hoger oploopt, waardoor we uiteindelijk ook meer rente over deze schuld moeten gaan betalen. Daarnaast is het zo, dat het in de Europese Unie niet goed gaat. De economie van Zuid-Europese landen zoals Spanje, Portugal, Griekenland en Italië doet het niet goed. En omdat alle landen in de Europese Unie dezelfde munt hebben, hebben alle landen daar last van. De staatsschuld van de Zuid-Europese landen loopt steeds hoger op en er is continue een dreiging dat ze hun eigen schulden niet meer terug kunnen betalen, wat leidt tot een faillissement van een land. Dit zou niet alleen een ondergang betekenen voor de Zuid-EU landen, maar ook voor de andere EU-landen! Nederlandse, Duitse en Franse banken hebben namelijk veel geld uitgeleend aan de Zuid-Europese landen, en als deze zuidelijke-landen failliet zouden gaan en dus hun schulden niet meer kunnen betalen, raken de banken ook veel geld kwijt en kunnen die ook weer failliet gaan, wat als gevolg heeft dat spaarders (u en ik dus) van van die banken ook hun geld weer kwijt zijn! Om te voorkomen dat de schulden van de landen uit de hand lopen, zullen landen moeten bezuinigen. Door te bezuinigen geven landen minder geld uit, waardoor de schulden minder oplopen en dus de rente die betaalt moet worden ook minder hoog zal liggen. 

De staatsschuld op orde krijgen door middel van bezuinigingen dus, dat was het doel van het Catshuisberaad. De partijen CDA, VVD en PVV sloten zichzelf zeven weken lang op in het Catshuis, in Den Haag. In het Catshuis werden afspraken gemaakt over in welke uitgaven er nou allemaal gesnoeid moest worden. Er gold een mediastilte. Dit hield in dat de partijen geen uitspraken deden over de onderhandelingen in het Catshuis. Dag in dag uit kwam Mark Rutte op de fiets naar het Catshuis, kwam Geert Wilders net als van Hearsma-Buma met de auto naar het Catshuis om weer te onderhandelen.

Na zeven weken was er dan eindelijk nieuws te melden vanaf het Catshuis. Het leek erop alsof Geert Wilders het beraad vroegtijdig had verlaten! Even later was er een persconferentie en, inderdaad, Geert Wilders was uit de onderhandelingen gestapt. Wilders is, zoals velen binnen het CDA al voor waarschuwden, een onbetrouwbare politicus die meer aan zijn eigen belangen denkt dan aan de belangen van Nederland. Nederland was dus, na zeven weken onderhandelen, nog geen stap verder. 

Maar waarom was dat Catshuisberaad dan zo belangrijk? Nou, vanwege eisen vanuit Brussel. Nederland moest van de Europese Unie namelijk vóór 30 april met een plan komen om de staatsschuld te verminderen. Zo niet, dan kregen ze een boete van boven de miljard met als gevolg dat de rente die we over onze staatsschuld zouden moeten betalen nog meer zou gaan stijgen! Dit zou betekenen dat Geert Wilders niet alleen een onbetrouwbare man is, maar dat hij ook Nederland op z’n zachts gezegd ‘naar de klote’ zou hebben geholpen! 

Er was paniek in de politiek en in Nederland. Wat nu? Minister van Financiën Jan-Kees de Jager (CDA) besloot om maar eens te gaan kijken of er misschien nog andere partijen waren die bereid zouden zijn om voor 30 april met een plan te komen. Hij liep langs vele kamers van politieke partijen om met de partijen te overleggen en om te kijken of eventuele onderhandelingen mogelijk waren (vandaar ook de naam, wandelgangen-akkoord). Al snel waren er vijf partijen bereidt om te gaan onderhandelen. Dit waren CDA, VVD, ChristenUnie, D66 en GroenLinks. Nog geen twee dagen later kwamen ze met het nieuws naar buiten dat ze een akkoord hadden bereikt wat ze naar Brussel op konden sturen. 

Iedereen blij, zou je bijna zeggen. VVD en CDA blij dat ze toch nog een akkoord geregeld hebben met andere partijen, D66, CU en GroenLinks zijn blij dat hun bijdrage ook in het akkoord zit, beleggers zijn blij dat Nederland geen hogere rente hoeft te betalen, Brussel is blij met het pakket etcetera. Toch is dit niet zo. Na het akkoord hebben alle partijen die meededen aan het Lenteakkoord in de peilingen zetels verloren en zijn steeds meer mensen feller links gaan stemmen (op de Socialistische Partij, ook wel SP bijvoorbeeld). Daarnaast vraagt Brussel zich af of Nederland het akkoord wel kan handhaven, en dan voornamelijk kan uitvoeren. Ze vinden het een mooi plan, maar of het in de praktijk wat gaat worden is volgens hun nog maar de vraag. Wat het akkoord ons gaat brengen moeten we dus nog maar even afwachten. Het zijn in ieder geval wel spannende tijden!

Alcohol onder jongeren, een steeds groter probleem

    

De leeftijdsgrens voor het drinken van alcohol moet verhoogd worden naar 18 jaar. Naast de verhoging van de leeftijd moet er ook een minimum prijs komen voor de verkoop van alcohol en een verbod op de verkoop binnen supermarkten. De leeftijdsgrens voor alcohol is op dit moment 16 jaar en voor sterke drank 18 jaar. De plannen voor de vermindering van alcohol onder jeugd zijn voorgedragen door Minister Schippers (Volksgezondheid) binnen de eerste kamer. Zij wordt hierbij voornamelijk gesteund door de PVDA, SGP en de Christen Unie.

Het aantal jongeren onder de 18 jaar dat in kritieke toestand in het ziekenhuis beland na het nuttigen van te veel drank is met grote getallen toegenomen. Het aantal ‘comadrinkers’ is in 2011 met 37% toegenomen. Op dit moment betekent dit dat er gemiddeld 2 kinderen per dag in het ziekenhuis terecht komen in coma door overmatig drank gebruik, vandaar dat dit drankprobleem onder jongeren dringend moet worden aangepakt.

De cijfers zijn zeer verontrustend, maar niet alleen de cijfers zijn verontrustend de gemakkelijkheid van het verkrijgen van alcohol is ook schrikbarend. Veel jongeren onder de 16 jaar kunnen bij winkels gemakkelijk de drank verkrijgen, of via andere routes aan drank komen. Door de leeftijdsgrens van het kopen van alcohol te verhogen naar 18 jaar zullen de problemen minder voor komen. Vandaar dat het CDA het nieuwe wetsvoorstel heeft gedaan om de leeftijdsgrens van de verkoop te verhogen naar 18 jarige leeftijd.

Niet alleen de leeftijdsgrens verhogen is een goede oplossing, maar ook de afspraken over wie er aansprakelijk is voor het wangedrag met drank onder jongeren is zeer belangrijk. Wanneer de kinderen thuis zijn, zijn de ouders verantwoordelijk over het gedrag van het kind, wanneer een minderjarige zich bevindt in de supermarkt of in een slijterij is de ondernemer verantwoordelijk. Bij aanwezigheid in horecagelegenheden of op de openbare weg is het kind zelf verantwoordelijk. Door deze regeling is er als het goed is altijd controle op het drankgebruik van jongeren.

Door de supermarkten geen alcohol meer te laten verkopen zal de gemakkelijkheid van het verkrijgen van alcohol onder jeugd minder makkelijk gaan. Bij een supermarkt krijgt namelijk 70% van de kinderen onder de 16 drank mee, het makkelijkste is toch wel de verkoop via het internet met thuisbezorging. Dit moet dus tegen worden gegaan met een verbod op de verkoop van alcohol binnen supermarkten. Ook moet er dan meer controle komen met identiteitskaarten want op dit moment wordt er bij internetbezorging en in supermarkten nog te weinig om de identiteitskaart gevraagd.

De gevolgen van de toename van het aantal ‘comadrinkers’ is dat er steeds meer onnodige intensive care bedden bezet worden. Nu zijn er al speciale poliklinieken waardoor de intensive care minder belast wordt met de ‘comadrinkers’ maar als de hoeveelheid jongeren toeneemt waarbij dit drankprobleem zich voordoet, zullen er in de toekomt nog meer poliklinieken moeten worden gebouwd. Dit zal dan dus ook leiden tot meer overheidsuitgave, terwijl dit geld ook op genoeg andere manieren nuttig besteed kan worden. Vandaar dat het een goede zaak is om het probleem ‘alcohol onder jongeren’ bij de wortel aan te pakken.

Een goede bestrijding van het drankgebruik binnen Nederland is de accijnzen op drank laten stijgen waardoor de drank duurder zal worden en de jeugd minder drank gaat drinken omdat het simpelweg veel te duur wordt voor de jeugd. Zo maak je het dus ook onaantrekkelijk om grote hoeveelheden drank in te slaan, waardoor het aantal kinderen dat in het ziekenhuis beland door overmatig drankgebruik verkleint.

Uit het CDA perspectief zitten er dus alleen maar voordelen aan de verhoging van de leeftijd van de verkoop van alcohol. Er zal zo een deel van een groot maatschappelijk probleem worden opgelost, en het geringe aantal negatieve kanten van dit nieuwe wetsvoorstel zijn niets in vergelijking met de positieve aspecten van dit probleem.

Hollande redder van Frankrijk, of toch niet?

De uitslag is eindelijk bekend, vrijdag 15 mei is de socialist François Hollande gekozen tot nieuwe president. Hij heeft zijn grootste rivaal Nicolas Sarkozy in de tweede ronde verslagen met 51,67% van de stemmen.

Zij hadden in de eerste ronde alle andere kandidaten al achter zich gelaten. Dit waren onder andere François Bayrou (MoDem), Jean-Luc Mélenchon (PdG) en Marine Le Pen (FN). François Hollande won de eerste ronde met 28,63%, waarmee hij maar een kleine afstand overliet tussen hem en de centrumrechtse Nicolas Sarkozy, die 27,18% van de stemmen kreeg. Zij lieten Marine Le Pen hiermee ver achter zich, die maar 17,90% van de stemmen kreeg. In de eerste ronde van de verkiezingen is bijna viervijfde van de Fransen naar de stembus gegaan. In de tweede ronde was dit 80,34%. In het enige tv-debat tussen de twee werd het al duidelijk dat ze elkaar niet zo liggen. Er hing een vijandige sfeer. Hollande gaf Sarkozy onder andere de schuld van de gestegen werkloosheid en de verslechterde concurrentiepositie.

Hollande is de 24^e president van de Franse Republiek. Hollande vertegenwoordigt de Parti Socialiste (PS), dit is een sociaaldemocratische partij. Hollande heeft verschillende grote plannen voor Frankrijk. Hij is vóór de eurobonds, hij wil de pensioenleeftijd verlagen naar 60 jaar en wil juist meer uitgeven. Hij wil met dit linkse programma Frankrijk uit de financiële crisis trekken. Hij wil minder bezuinigen en is dit van plan te financieren met hogere belastingen, vooral voor de hogere klassen in Frankrijk. Hollande is fel tegen het kapitalisme en gaf in 2006 aan: “Ik hou niet van rijken”. Hij dreigde zelfs die belasting voor hen te verhogen naar maar liefst 75%! Dit heeft nu al geleid tot sterke emigratie, de rijke Fransen zijn massaal naar het buitenland vertrokken. Het zou zo kunnen zijn dat uiteindelijk alleen de lagere klassen overblijven en er zo minder geld overblijft in Frankrijk. Geld dat de rijken immers mee naar het buitenland hebben genomen.

Sarkozy is in 2007 gekozen tot de 23e president van de Franse Republiek, hij vertegenwoordigde de centrumrechtse partij Union pour un Mouvement Populaire, waarvan hij sinds 2004 de voorzitter is. Het was eerst onduidelijk of Sarkozy zich verkiesbaar zou stellen voor de verkiezingen, maar uiteindelijk is hij dus doorgedrongen tot de tweede ronde, die hij helaas verloor. Op 15 mei heeft hij het presidentschap officieel overgedragen aan François Hollande. Sarkozy had drie maanden voor de verkiezingen al gemeld dat hij uit de politiek zou stappen als hij zou verliezen. Zondagavond heeft hij zijn verlies toegegeven en bevestigd dat hij daadwerkelijk uit de politiek zal stappen. Hij zal zijn partij dus ook niet leiden bij de parlementsverkiezingen van midden juni. Maar hij spreekt zijn partij moed in en zegt: "Laat jullie niet verdelen, blijf verenigd". Hij is van mening dat centrumrechts de parlementsverkiezingen kan winnen. Sarkozy had een aantal plannen voor Frankrijk, voordat hij de verkiezingen verloor. Hij wilde onder andere de immigratieregels aanpassen en zo de immigratie terugdringen. Hij wilde, in tegenstelling tot Hollande, de belastingen hervormen in het voordeel van de rijken. Wat de rijken in Frankrijk natuurlijk blij had gemaakt. Dan hadden zij niet hoeven te emigreren. Maar die ideeën kan Sarkozy nu helaas niet meer waarmaken.

Merkozy is sinds 15 mei veranderd in Merkollande. Bondskanselier Merkel en Sarkozy konden het goed met elkaar vinden. Nu Hollande aan de macht is gekomen, moeten hij en Merkel zorgen dat ze er iets goeds van maken. Maar er is alvast iets dat de twee in ieder geval niet gemeen hebben. Hollande wil namelijk als een van de eerste dingen het begrotingsakkoord van de Europese Unie nog een keer overzien. Hij vind groei erg belangrijk en wil dus, zoals eerder al gezegd, juist investeren. Hij wil een zogenaamd 'groeipact' toevoegen aan de afspraken. Maar Angela Merkel zei tijdens een persconferentie: “Hier in Duitsland zijn wij, en ik ook persoonlijk, van mening dat het begrotingspact niet onderhandelbaar is. Er is al over onderhandeld en het akkoord is reeds ondertekend door 27 landen.” Het is dus duidelijk dat er geen ruimte is voor overleg. Hij zal uiteindelijk toch moeten bezuinigen, want er is geen geld en het is een feit dat geld dat er niet is, niet uitgegeven kan worden. Iedereen zal moeten bezuinigen.

Maar wie weet: misschien maakt François Hollande er iets heel moois van en biedt hij Frankrijk een rooskleurige toekomst. Want niemand weet eigenlijk, of investeren wel zo negatief is, misschien haalt hij Frankrijk hiermee uit de slop. Op dit moment moet hij zich nog bewijzen.

Wietpas vermindert drugsoverlast in Limburg en Brabant

Wietpas vermindert drugsoverlast in Limburg en Brabant

Drugsoverlast in de grenssteden zorgt voor veel overlast bij inwoners. De wietpas is een mooi begin voor een drugsvrije samenleving in Nederland. De eerste resultaten geven een positief beeld. Het drugstoerisme is duidelijk afgenomen.

Er is veel overlast in de grote steden dichtbij de Duitse en Belgische grens door het drugstoerisme. Vooral in de provincies Limburg, Noord-Brabant en Zeeland is er veel overlast. In Noord-Brabant is er zelfs sprake van drugscriminaliteit. Bewoners uit deze provincies en de Duitse regering dringen aan om iets tegen deze overlast te doen.

De Tweede Kamer heeft de volgende voorstellen gedaan om de overlast tegen te gaan:

• Het afschaffen van het gedoogbeleid voor softdrugs (in dit geval de wiet);
• Het sluiten van de deuren van de coffeeshops in genoemde gebieden;
• Het verkopen van de drugs alleen aan Nederlanders;
• Het legaliseren van de drugs in de omliggende landen.

Het heeft de voorkeur om het gedoogbeleid voor softdrugs af te schaffen in heel Nederland en de deuren van de coffeeshops te sluiten. Met deze maatregelen zal Nederland worden opgeschoond van de drugsgebruikers en de drugscriminaliteit. Dit zal ook tot gevolg hebben dat de straat weer veilig is voor onze samenleving. Bovendien zal de jeugd minder snel zelf in aanraking kunnen komen met de drugs. Het toerisme zal zich weer gaan richten op de interessante plekken van Nederland. De huidige verslaafden zouden door begeleiding geholpen kunnen worden om van hun verslaving af te raken. Daardoor wordt een goede terugkeer voor hen in de samenleving weer mogelijk.

Helaas bestond voor dit plan geen meerderheid in de Tweede Kamer. Een stap in de goede richting is echter wel genomen. Er bestond een meerderheid in de Tweede Kamer om de toegang tot coffeeshops te beperken. Coffeeshops zijn alleen nog maar toegankelijk voor zogenaamde ‘clubleden’. Er bestaan geen openbare shops meer waar iedereen boven de achttien jaar naar binnen kan lopen. Maar er wordt alleen toegang verleend aan geregistreerde leden, die een zogenaamde persoonlijke ‘wietpas’ bezitten. Deze pas is alleen beschikbaar voor inwoners van Nederland, met een Nederlandse identiteit. Een limiet van het aantal leden per coffeeshop zal er ook voor zorgen dat het aantal drugsgebruikers naar beneden wordt gebracht. Doordat de deuren zullen sluiten voor buitenlandse drugstoeristen zullen er minder buitenlandse drugstoeristen naar Nederland komen. Waardoor drugsoverlast en drugscriminaliteit zullen afnemen.

Op dit moment, na een paar weken na de invoer van deze zogenaamde wietpas, is er een merkbaar verschil. Het aantal drugstoeristen is zichtbaar naar beneden gebracht. De straat is een stuk veiliger geworden blijkt uit een aantal reacties: “Er rijden nu minder Belgische en Franse auto’s door de straten” zeggen omwonenden van de coffeeshops.

Toch blijkt een klein deel van de mensen uit de buitenwijken te klagen over de wietpas. Er schijnen meer straatdealers te zijn gekomen na de invoering van de wietpas. “Je ziet overal de jochies op scootertjes rijden, die hun kaartje met hun 06 nummer aan potentieel klanten geven” vertelt een vrouw uit een buitenwijk. Ook de gemeentes geven toe dat er meer straatdealers lijken te zijn.

De wietrokers vinden de wietpas geen goede zet van de regering. Hun privacy zou worden geschonden, omdat zij worden geregistreerd als wietgebruikers. Daarom heef een aantal van de gebruikers er nu voor gekozen om af te reizen naar Nijmegen omdat daar de wietpas nog niet is ingevoerd. Daardoor is daar nu extra aanloop van drugstoeristen.

Ook de Maastrichtse coffeeshops lieten hun weerstand tegen de wietpas blijken. Zij waren gesloten voor twee weken. Echter juist deze actie leidde tot extra overlast van de straatdealers.

Toch lijken de eerste resultaten uit te wijzen dat de wietpas een goed begin is naar een drugsvrije en veilige Nederlandse samenleving. Er zijn duidelijk minder drugstoeristen naar de grensgemeenten gekomen. Een aandachtspunt zijn de straatdealers. Echter door extra blauw op straat zullen de straatdealers snel in aantal afnemen. Een snelle invoering van de pas in heel Nederland zorgt dat de overlast in andere steden, zoals Nijmegen, wordt opgelost. De wietpas als route naar een drugsvrij en veilig Nederland.